Στο κεφάλαιο 2 του παρόντος, αναλύθηκε το Multicast και το MBone. Παρόλα αυτά κρίνεται σκόπιμο να γίνει αναφορά στο κεφάλαιο αυτό αφού αποτελεί μία εξελιγμένη μορφή διάσκεψης. Για να καταλάβουμε την λειτουργία του MBone είναι σημαντικό να καταλάβουμε την διαφορά μεταξύ του Unicast και του Multicast. To Unicast είναι μία μετάδοση δεδομένων από σημείο σε σημείο (point - to - point). Για να επιτευχθεί η μετάδοση από ένα σε πολλά, διαχωρίζονται αντίγραφα από τα δεδομένα τα οποία πρέπει να σταλούν από την πηγή σε κάθε προορισμό. Το Multicast επιτρέπει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδώσει τα ίδια δεδομένα σε πολλούς προορισμούς. Η ακόλουθη εικόνα δείχνει ένα παράδειγμα μίας μετάδοσης από τον πομπό σε τρεις δέκτες. 

 Το Multicast είχε εφαρμοστεί σε τοπικά δίκτυα όπως το Ethernet και το FDDI (Fiber Distributed Data Interface) για κάποιο χρόνο. Το 1989 ο Steve Deering καθόρισε μία επέκταση στο πρωτόκολλο του Internet ώστε να υποστηρίζει το Multicasting γνωστή και ως RFC (Request for Comment). H ιδέα αυτή επέτρεψε στην ιδέα του Multicast να εξαπλωθεί σε όλο το Internet και σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι το MBone αποτελείται από “islands” που υποστηρίζουν το IP Multicast τα οποία είναι συνδεδεμένα με “tunnels” από σημείο σε σημείο.

 Σε παρεμβαλλόμενους routers και δίκτυα τα δεδομένα μοιάζουν με κανονικά unicast πακέτα. Η ακόλουθη εικόνα παρουσιάζει μία πιο ρεαλιστική εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει κατά την διάρκεια του multicast routing. 

 Οι πιο σύγχρονες εκδόσεις του Unix υποστηρίζουν το multicast, ενώ οι παλαιότερες απαιτούν μερικές τροποποιήσεις στο εσωτερικό τους.