¨Ενα από τα θέματα το οποίο απασχολεί τους ερευνητές είναι το πως θα πετύχουν έλεγχο της ροής και αποφυγή της συμφόρησης στα δίκτυα για αξιόπιστη λειτουργία των multicast εφαρμογών.

 Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εναλλακτικών λύσεων όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα κόμβο που ανήκει σε δίκτυο υπό συμφόρηση. Εξαρτάται από την φύση της εφαρμογής ποια θα είναι η καλύτερη λύση που πρέπει να επιλέξουμε. Αυτές οι επιλογές μπορούν να εκτιμηθούν λαμβάνοντας όλο το εύρος ενός φάσματος και ξεκινώντας να στέλνουμε από τις χαμηλότερες ταχύτητες, μετά στέλνοντας στις ενδιάμεσες ταχύτητες και μετά στις υψηλότερες δυνατές.

 Εξαρτάται από τη φύση του συστήματος διόρθωσης λαθών, από το πλαίσιο χρόνου της διάσκεψης και από την συμφόρηση του δικτύου για το ποιο σημείο του φάσματος θα επιλέξουμε προκειμένου να εφαρμόσουμε τον αλγόριθμο μας.

 Για παράδειγμα, ένα αξιόπιστο πρωτόκολλο multicast που χρησιμοποιείται για να φέρνει προκαταβολικά δεδομένα για λόγους cache είναι μόνο μία βελτίωση στην κανονική πρόσβαση του δικτύου, έτσι ώστε μπορεί απλά να τρέχει σε μέσους ρυθμούς και απλά να παραλείπει τους αργούς δέκτες. Στην πραγματικότητα, μια τέτοια εφαρμογή μπορεί να επιδείξει μεγάλη ανεκτικότητα στην μεταβολή της δομής των συμμετεχόντων γκρουπ κατά την διάρκεια μιας διάσκεψης.

 Η συνολική άποψη για την συμφόρηση που επικρατεί στα δίκτυα σε όλο τον κόσμο δεν είναι ακόμα ξεκαθαρισμένη για αξιόπιστη εφαρμογή multicast διασκέψεων. Για παράδειγμα ο κλασσικός αλγόριθμος για τον έλεγχο της συμφόρησης στο TCP πρωτόκολλο πετυχαίνει μία σχετικά δίκαιη κατανομή των πόρων του δικτύου και κατορθώνει να εκμεταλλεύεται τους πόρους του δικτύου σε υψηλό επίπεδο.

 Για ένα σετ multicast συνδέσεων δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η μέθοδος θα είναι αρκετά σταθερή, αφού υπάρχουν πολλαπλοί αποστολείς και ακόμα περισσότεροι δέκτες με αποτέλεσμα να υπάρχουν φαινόμενα πολλαπλασιασμού της συμφόρησης συνεπώς θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα πιο προσεκτικό σύστημα αποφυγής της συμφόρησης από αυτή του TCP.