1.24 ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ TIFF


Η σχεδίαση μίας εφαρμογής εγγραφής αρχείων TIFF απαιτεί ορισμένα βήματα. Πρώτα, αποφασίζουμε ποιες ετικέτες είναι κατάλληλες για την περιγραφή των εικόνων που θα χειρίζεται η εφαρμογή. Δεύτερον, σχεδιάζουμε ένα μικρό δείγμα αρχείου στο χαρτί, χρησιμοποιώντας τις επιλεγμένες ετικέτες. Μετά, διαβάζουμε προσεκτικά και τροποποιούμε τον κώδικα, σύμφωνα με τους κανόνες των TIFF. Αφού γράψουμε την εφαρμογή, εκσφαλματώνουμε και ελέγχουμε τον πηγαίο κώδικα. Τέλος, για δοκιμή, ανταλλάσουμε εικόνες με τους αναγνώστες αρχείων TIFF.

Για επιλογή των κατάλληλων ετικετών, πρώτα αναγνωρίζουμε τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του χάρτη δεδομένων της εικόνας που υποστηρίζει η εφαρμογή μας (π.χ.δυαδικές εικόνες, εικόνες με αποχρώσεις γκρι και δυαδικές συμπιεσμένες εικόνες). Μετά, για κάθε τύπο δεδομένων, ερευνούμε κάθε μία από τις ετικέτες και διαλέγουμε εκείνες που είναι απαραίτητες, λαμβάνοντας υπόψη μας τις οδηγίες που δόθηκαν σε προηγούμενα τμήματα της αναφοράς. Τελικά, επιλέγοντας τα κατάλληλα πεδία ετικετών, τα ελέγχουμε με κάποιον αναγνώστη αρχείων TIFF. Αυτό θα μας βοηθήσει ώστε να εξασφαλίσουμε την συμβατότητα που είναι απαραίτητη.

Αφού τα πεδία ετικετών έχουν επιλεγεί, το επόμενο βήμα είναι να κατασκευάσουμε ένα δείγμα αρχείου με το χέρι (σε επόμενο τμήμα της αναφοράς δίνεται μία φόρμα γραφής αρχείων TIFF). Πολλές ιδέες, μέσα στην διάταξη του αρχείου, έρχονται κάνοντας αυτή την άσκηση. Για να παραμείνει το αρχείο εύχρηστο, συνίσταται μια μικρή εικόνα με διαστάσεις 10 Χ 10 στοιχεία εικόνας (pixel).

Για να κατασκευάσουμε εύκολα το αρχείο με το χέρι, πρέπει να ομαδοποιήσουμε τα σημαντικότερα τμήματα του αρχείου. Αυτό γίνεται για να εξασφαλίσουμε ότι σε όλα τα τμήματα του αρχείου οι δείκτες έχουν κατανεμηθεί κατάλληλα. Συνήθως, τα δεδομένα των ετικετών που βρίσκονται με δείκτη (όπως τα περιεχόμενα της Χ και της Υ ανάλυσης), πρέπει να τοποθετούνται μεταξύ του καταλόγου και του χάρτη των δεδομένων. Αυτό κάνει πιο εύκολο το σχεδιασμό του κώδικα του καταλόγου. Επίσης, συνίσταται οι δείκτες των λουρίδων και τα περιεχόμενα τους να είναι τοποθετημένα μετά τα δεδομένα της εικόνας. Αυτό κάνει πιο εύκολη την υλοποίηση του καταλόγου, γιατί ο κατάλογος των συμπιεσμένων και των ασυμπίεστων αρχείων θα έχει το ίδιο μήκος.

Αφού ολόκληρη η συγκρότηση του αρχείου TIFF έχει σχεδιαστεί, τότε προσθέτουμε στο αρχείο της κατάλληλες ετικέτες με αύξουσα σειρά, αφήνοντας χώρο για τους δείκτες. Οι δείκτες θα εισαχθούν αργότερα, μετά την συγκρότιση ολόκληρου του καταλόγου. Με προσοχή τοποθετούμε τους χαρακτήρες λήξης του καταλόγου (τέσσερα ΒΥΤΕ με τιμή μηδέν αν πρόκειται για τον τελευταίο κατάλογο). Μετά, προσθέτουμε τα δεδομένα των ετικέτων τα οποία είναι μεγαλύτερα από 4 ΒΥΤΕ. Ακολούθως, πάμε πίσω και γράφουμε στις κατάλληλες θέσεις τις τιμές των δεικτών, που δείχνουν τα δεδομένα των ετικέτων ή τα δεδομένα της εικόνας. Στη συνέχεια, γράφουμε τα δεδομένα της εικόνας (συμπιεσμένα ή όχι) σε λουρίδες. Αν χρησιμοποιούμε περισσότερες από μία λουρίδες, γράφουμε την τιμή των δεικτών στις κατάλληλες θέσεις στον κατάλογο.

Αφού σχεδιάσαμε το αρχείο στο χαρτί, μπορούμε να περάσουμε τα δεδομένα σε κάποιο αρχείο σε δυαδική μορφή. Αυτό μπορεί να γίνει ή χρησιμοποιώντας την ρουτίνα DEBUG του DOS (περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο εγχειρίδιο του DOS) ή χρησιμοποιώντας ένα μικρό δικό μας πρόγραμμα, που μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί. Στη συνέχεια το αρχείο μπορεί να δοκιμαστεί για την ορθότητα και την συμβατότητά του με κάποια εφαρμογή ανάγνωσης αρχείων TIFF. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η αναφορά αυτή συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα, το οποίο διαβάζει αρχεία TIFF και εμφανίζει το περιεχόμενό τους στην οθόνη ή στον εκτυπωτή. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο της συμβατότητας του αρχείου μας.

Ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα, αποκτάμε την απαραίτητη εμπειρία με τα αρχεία TIFF, που θα μας χρειαστεί στην ανάπτυξη μιας εφαρμογής εγραφής αρχείων TIFF.